ARCH RB MGR INŻ. ARCH. RADOSŁAW BŁACHNIO
BULWARY IM. MARIANA ZYNDRAM - KOŚCIAŁKOWSKIEGO W BIAŁYMSTOKU
PARK PRZY OGRODZIE BRANICKICH
![]() BULWARY KOŚCIAŁKOWSKIEGOPLAN ZAGOSPODAROWANIA BULWARÓW | ![]() BULWARY KOŚCIAŁKOWSKIEGOPLANSZA POGLĄDOWA CAŁEGO PROJEKTU | ![]() BULWARY KOŚCIAŁKOWSKIEGOPLAC PRZED PAWILONEM RESTAURACYJNYM |
---|---|---|
![]() BULWARY KOŚCIAŁKOWSKIEGOFONTANNA NA OSI OGRODU I PAŁACU BRANICKICH | ![]() BULWARY KOŚCIAŁKOWSKIEGOPLAC GŁÓWNY - CZĘŚĆ WYŻSZA | ![]() BULWARY KOŚCIAŁKOWSKIEGOPLAC GŁÓWNY - CZĘŚĆ NIŻSZA |
![]() BULWARY KOŚCIAŁKOWSKIEGOARKADY ODDZIELAJĄCE CZĘŚĆ PLACU GŁÓWNEGO OD OGRODU | ![]() BULWARY KOŚCIAŁKOWSKIEGOWODA WOKÓŁ PLACU GŁÓWNEGO | ![]() BULWARY KOŚCIAŁKOWSKIEGOGłowna aleja bulwarów |
![]() BULWARY KOŚCIAŁKOWSKIEGOna drugim planie Fara | ![]() BULWARY KOŚCIAŁKOWSKIEGOWidok na jedną z bram w Ogrodzie Branickich | ![]() BULWARY KOŚCIAŁKOWSKIEGONawierzchnia w Parku (Teren przed akademikiem UMB) |
OPIS PROJEKTU
Projekt obejmuje rewitalizację Bulwarów im. Mariana Zyndram - Kościałkowskiego w Białymstoku.
Bulwary są częścią Parku Planty, zlokalizowane od Skweru Ks. J. Popiełuszki, wzdłuż ulic Legionowej i Akademickiej. Teren projektu zajmuje powierzchnię 5,4ha w ścisłym centrum miasta. Za czasów J. K. Branickiego istniał tu zagon danieli, zaś pierwsze jego próby zagospodarowania podjęto w 1934 roku. Podjął się tego Kościałkowski jako wojewoda białostocki. Szczątkowe założenie tamtej rewaloryzacji możemy spotkać do dziś. Ze względu na wartość historyczną park został wpisany do rejestru zabytków. Jego pozytywna cechą jest występowanie starodrzewu, nawet parę reliktów z czasów Branickich. Najczęściej występujące gatunki to: lipa, klon, jesion, wiąz. Dodatkową atrakcją jest rzeźba - Pies Kawelin, która jest repliką rzeźby Piotra Sawickiego seniora wykonaną przez Małgorzatę Niedzielko.
Założeniem projektu rewitalizacji jest nawiązanie do ogrodu Branickich i parku Planty łącząc dwa style: barokowy i nowoczesny.
Główną ideą projektu jest układ przenikających się ze sobą okręgów z roślin rabatowych. Osie kompozycyjne wychodzące z ogrodu Branickich przecinające się z aleją bulwarów wyznaczają punkty, w których znajdują główne elementy urbanistyczne. Odpowiednio do usytuowania w projekcie znajdziemy dwa place główne, oraz kilka mniejszych, zbierających ścieżki komunikacyjne. Osie kompozycyjne wyznaczają układ głównych ścieżek. Z każdego punktu zbiegu osi rozchodzą się większe okręgi przypominające okręgi rozchodzące się na wodzie. Okręgi te wypełnione są roślinami i trawnikami, wśród nich umieszczone są również murki, pełniące funkcję siedzeń Dobór gatunków i kolorystyka roślin tworzy harmonijny i przejrzysty układ. Ze względu na wysoką wartość historyczną miejsca został zachowany starodrzew i rzeźba psa Kawelina.
W punkcie zbiegu głównej alei z główną osią wychodzącą z Pałacu Branickich została zaprojektowana fontanna. Stanowi ona dominantę w parku, jako podkreślenie i przedłużenie wejścia do parku Branickich.
Na projektowanym terenie zostały zagospodarowane dwa place, z których pierwszy główny plac znajduje się od ulicy Legionowej, drugi zaś od ulicy Akademickiej. Na placach zlokalizowane są elementy użyteczności publicznej: punkty gastronomiczne i szalety miejskie. Na głównym placu zostały też umieszczone elementy wodne i ramy, w których mogą być umieszczone różne wystawy.
W projekcie rewitalizacji zostały użyte surowe i nowoczesne materiały. Ścieżki główne zostały wykonane z płyt kamiennych o kremowym odcieniu, natomiast posadzka placów z płyt granitowych. Ścieżki drugorzędne zostały wysypane drobnym, brunatno-kremowym żwirem. Elementy małej architektury: murki, ramy, ławki sciany oporowe itp. zostały wykonane z żelbetonu w polaczeniu z kamieniem i szkłem.
Zastosowane materiały i układ kompozycyjny tworzą nowoczesny styl, który nie zakłóca swoim wyglądem założenia ogrodowego Pałacu Branickich.